AD Dordtenaar 03-09-’05 • Wilko Peenstra


Jazz op z’n Antilliaans
Izaline Calister de grote ster van de Dordtse jazzdagen

Izaline Calister is één van de grote namen op de Wereld Jazzdagen van Dordrecht. De Antilliaanse zangeres is de belichaming van het muziekevenement: jazz ontmoet wereldmuziek.

Waarom zing je niet in het Nederlands? Izaline Calister kan de vraag haast dromen, moe om hem te beantwoorden wordt ze nooit. Het Papiaments is haar moedertaal, de taal waarin ze het beste haar gevoelens kan uitdrukken. Dat slechts een klein deel van haar publiek de woorden letterli‘Ikkan verstaan, het zij zo. Het gevoel komt toch wel over, zegt Calister overtuigd. ‘Ik durf ook niet in het Nederlands te zingen. Ik ben bang dat ik dan in clichés als “ik hou van je en blijf je trouw” verval. In het Papiaments kan ik me hetbestverwoorden.’

Van de jazz-zangeres kwam in het voorjaar van 2004 haar derde album Krioyo uit. Een veelkleurige plaat waarin jazzy ballads worden afgewisseld met onstuimige, Afro-caribische dansnummers. De nummers zijn dan weer expressief en extravert, dan weer warm en intiem. De teksten schrijft Calister allemaal zelf. De verhalen zijn vaak uit het leven gegrepen. Voeding genoeg. ‘Ik zeg altijd tegen vriendinnen dat ze moeten oppassen met wat ze tegen me zeggen, want de kans bestaat dat ze hun verhaal in een liedje terughoren. Ik heb ooit een nummer geschreven over een vriendin die door een scheiding een totaal ander mens was geworden. Alle vreugde en levenslust was uit haar verdwenen. Later had ze het nummer gehoord en kwam ze huilend bij me, omdat ze het zo mooi en herkenbaar vond. Ze wist niet dat het lied daadwerkelijk omhaar ging.’

Calister staat aan de vooravond van een nieuwe theatertournee. Het optreden op de Wereld Jazzdagen is een ‘tussendoortje’. In haar eigen samengestelde band doet ook haar broer Roël Calister op percussie mee. ‘Ik wilde heel graag met hem samenspelen. Hij is zes jaar geleden van Curaçao naar Nederland gekomen. Hij heeft er net als ik keihard voor moeten werken, maar ik ben er trots op als ik zie hoever hem dat heeft gebracht.’