JAZZ 05-’06 • Frans Steensma, Photography: Stijntje de Olde




(Transcriptie)

Van kinderkoor tot koningin
Swingen met Izaline Calister

In het nieuwe millennium is op de Nederlandse Antillen een flonkerende ster aan het firmament verschenen. lzaline Calister is de naam. De Curaçaose salsajazzzangeres heeft met drie overdonderende solo-cd’s en drie onverbiddelijke hits bewezen een fenomeen te zijn. En zojuist is haar vierde cd verschenen: Kanta Hélele. Een portret.

Al op zevenjarige leeftijd zingt lzaline bij de Perlitas (de Pareltjes), het Curaçaose kinderkoor, waar ze de basis legt voor haar verdere carrière. Vooral de liedjes op het tumba- en danza-ritme, klassieke vormen van Antilliaanse muziek, spreken haar aan. Op haar achttiende verhuist Izaline naar Nederland om haar opleiding tot bedrijfseconoom te voltooien. Tegelijkertijd begint ze aan een andere opleiding: het conservatorium van Groningen, afdeling jazz. Zingen blijkt toch haar roeping te zijn.

Midden jaren negentig maakt ze deel uit van Pili Pili, de door Jasper van 't Hof geleide groep, met wie ze ook internationale tournees maakt. Tevens zingt ze drie jaar lang bij de Duitse wereldmuziekformatie Dissidenten en wordt ze uitgenodigd door bassist Eric Calmes om bij Grupo Zamanakitoki te komen zingen. Daar begint ze voor het eerst in jaren weer in het papiamento te zingen. In 1998 vormt ze haar eigen band, bestaande uit Curaçaose muzikanten. Zij begeleiden haar op haar solo-cd’s, waarvan in 2000 de eerste verschijnt: op One Woman’s Dream mengt ze tumba- en danza-ritmes met allerlei jazzstijien. De in het Papiamento gezongen cd betekent een regelrechte sensatie, een eerste plaats in de lokale Top 40 en een laaiend enthousiast ontvangen cd-presentatie in het BIM-huis te Amsterdam. Haar hypnotiserende optredens worden sowieso iedere keer zeer positief ontvangen.

In 2001 wint lzaline met ‘Mucha Di Otrabanda’ het drie dagen durende tumba-festival op Curaçao, hetgeen haar de titel reina di tumba oplevert. Op de een jaar later verschenen solo-cd ‘Mariposa’ gaat ze op zoek naar haar Antilliaanse wortels. De plaat wordt genomineerd voor een Edison.

Het unieke van Calister schuilt vooral in het feit dat ze je haast moeiteloos tot luisteren dwingt. Perfect weet ze met haar lenige, swingende stem je precies op het tederste piekje in je ziel te raken. Ook op het in 2004 verschenen album Krioyo slaagt ze daar weer in, ditmaal met behulp van een strijkkwartet.

Datzelfde jaar treedt ze met Tumbabo, de band van de Antilliaanse pianist Randal Corsen, aan op het North Sea Jazz Festival. Een ander hoogtepunt vormt haar optreden voor Koningin Beatrix. Zelf is ze inmiddels de ongekroonde koningin van de salsajazz, zoals haar tournees in 2005 door Nederland en Mexico bewijzen.

De definitieve doorbraak moet geforceerd worden met Kanta Hélele, haar vierde solo-cd. Kosten noch moeite zijn gespaard. Vier speciale gasten doen mee op de voornamelijk door lzaline zelfgeschreven songs: trompettist Eric Vloeimans, violist Oene van Geel, de Amerikaanse percussionist Pernell Saturnino en de Malinese muiti-instrumentalist Zou Diarra. De basis wordt nog steeds gevormd door haar eigen band.

‘Hélele’ is een in Curaçao veelgehoorde vreugdekreet, die perfect strookt met het optimisme dat de songs op haar nieuwe cd uitstralen. Izaline Calister gaat een zonnige toekomst tegemoet.